شش پیر
دریاچه شش پير، نامي است قديمي برچشمه اي زيبا با آبي زلال و گوارا كه از مهترين و پر آب ترين منابع آب سطحي دائمي در استان فارس محسوب مي شود. اين چشمه كه در ۸ كيلومتري شمال شرقی روستاي «برشنه» از توابع بخش همايجان قرار دارد، از ميان شكاف هاي كوه به آرامي بيرون مي آيد و چندمتر پايين تر از سرچشمه رودخانه اي خروشان به راه مي افتد.
حکایت چشمه شش پیر و دریاچه کوچک آن را به شش پیر طریقتی نسبت می دهند روزگاری در کنار این چشمه زندگی می کردند و در کنار همین رود جام حیات را سر کشیدند. چشمه بلندی که از شکاف کوه های زاگرس سرچشمه می گیرد و چندین متر جلوتر، به دریاچه شش پیر می ریزد. اما افسانه ها به همین جا ختم نمی شوند. مردم محلی معتقدند که دریاچه شش پیر مثل یک دهان بلعنده آب را می بلعد و فرو می برد. به همین دلیل، هیچ شناگری از این آب زنده بیرون نخواهد آمد.
حدود ۵۰۰ متري سرچشمه ۲ واحد پرورش ماهي از آب هاي شش پير بهره مند شده و ماهي قزل آلا توليد مي كند. از استفاده و بهره مندي هاي آب شش پير كه بگذريم مردم محلي منطقه از قديم الايام شش پير را مكاني مقدس مي دانند كه هر سال در وقتي معين به زيارت آن آمده و به نذر و نياز مي پردازند. در حدود ۲۰۰ متري چشمه، در دل كوه نوشته اي حكاكي شده است كه حكايت از گذر و توجه پادشاهان سلسله قاجار از اين طبيعت زيبا دارد. نام قدیمی این رودخانه رتین بوده و در دوره قاجاریه به شش پیر تغییر پیدا کرده است.
